نتیجه کار یک مستند با ایده‌آل نویسنده همخوانی ندارد
تاریخ انتشار: ۲۷ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۴۲۴۷۸
سید وحید نبوی زاده نمازی، مستندساز گفت: من در کنار مستندسازی و فعالیت‌های دیگر، پژوهشگر نیز هستم چرا که همواره مطالعه و تحقیق برایم از اهمیت بالایی برخوردار بوده و تمایل داشته‌ام کارهایم را با پشتوانه پژوهشی تولید کنم. من کارشناسی زبان انگلیسی و ارشد ارتباطات بین الملل دارم، اما در زمینه رسانه به دنبال فیلم‌سازی و رویکرد‌های آنها رفتم و مستندسازی را در حوزه بین‌الملل دنبال کردم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
من و همکارانم در پروژه‌ای به نام سما اسلام فعالیت می‌کردیم که به مسلمانان آمریکای شمالی سرویس‌دهی می‌کرد. این پروژه به صورت وبسایتی است که اطلاعات لازم در رابطه با اسلام را به صورت ساده در اختیار مسلمانان قرار می‌دهد.
من مستندی به نام «قدم‌هایی به سوی مصلح» دارم که به صورت نیمه بلند به زبان انگلیسی و درباره صلح جهانی است. در سفر‌های ابتدایی خود به اربعین برای ساخت مستند تلاش می‌کردم تا به زائران کربلا نگاه کنم و مشاهده‌گر باشم. در آن دوران شاهد حضور مسلمانان کشور‌های خارجی بودم. ما در سال ۹۷ سناریوی مستند خود را با محوریت صلح و آرامش اسلام آماده کردیم.
او اظهار داشت: اسلام دیدگاهی مبتنی بر صلح و فضیلت دارد؛ در نتیجه من با چنین بینشی به پیاده‌روی اربعین رفتم تا مستند مورد نظر را آماده کنم. اولین چیزی که در راهپیمایی اربعین نظر من را جلب کرد حضور عنصر صداقت در بین شلوغی راهپیمایی بود.
مستندساز گفت: راهپیمایی اربعین ظرفیت بسیاری برای پوشش مستندسازی دارد، اما متاسفانه به این موضوع توجه کافی نمی‌شود. اربعین بزرگ‌ترین راهپیمایی خودجوش جهان است که هیچ سازمانی آن را به صورت مشخص اداره و برنامه‌ریزی نمی‌کند و مردم با علاقه شخصی خود آن را آغاز می‌کنند. با این وجود زمانی که ساخت مستند را آغاز کردیم شاهد آن بودیم که همراهی‌ها و همکاری‌های بسیاری با ما صورت گرفت.
نبوی زاده نمازی گفت: از آنجایی که در رابطه با مصلح جهانی مستندی ساخته نشده بود تصمیم گرفتم تا این موضوع را برای مستند خود انتخاب کنم. در طی ساخت این مستند نیاز داشتم تا موسیقی مناسبی برای آن انتخاب کنم و به دنبال آن ساعت‌ها موسیقی متن و مداحی گوش کردم، اما نتوانستم به نمونه دلخواه برسم. در آخر با یکی از دوستان به نام صادق لشگری تماس گرفتم و پیشنهاد ساخت موسیقی متن مستند را به او سپردم.
وی افزود: من همچنین با یک تدوین‌گر فعالیت می‌کردم که اعتقادات محدودی داشت؛ در زمان ساخت مستند من در کنار او می‌نشستم و به دلیل آنکه انگلیسی بلد نبود او را راهنمایی می‌کردم. وی پس از مدتی گفت که زمانی که من می‌خوابم و در کنار او نیستم مراحل تدوین او به گونه‌ای دقیق و درست پیش می‌رفت که انگار قدرتی بر کارهایش نظارت دارد. چنین شرایطی برای آقای لشگری نیز پیش آمده بود و ما باور داریم عشق به اربعین در آن تاثیر داشته است.
او اظهار کرد: بر خلاف بسیاری از مستند‌هایی که دیگران می‌سازند، من سوالات خود را پیش از ساخت مستند آماده کرده بودم؛ سوالات من شامل مواردی مانند این بود که اگر امام حسین (ع) امروز حضور داشتند می‌خواستند که ما چگونه رفتار کنیم، کارگردان اصلی راهپیمایی اربعین کیست، اگر مصلح جهانی ظهور می‌کرد به او چه می‌گفتیم.
مستندساز افزود: در این مستند افرادی از کشور‌های مختلف وجود داشتند، اما تقریبا تمامی آنها جواب‌های مشابه داشتند. آنها از این خسته بودند که ناچار بودند رنج‌هایشان را با فرون‌های دنیایی حل کنند و همچنین خسته بودند که ظاهری دکان‌محور از ادیان در حال شکل‌گیری در دنیا است.
نبوی زاده نمازی گفت: زمانی که لشگر امام حسین (ع) به لشگر حر بن ریاحی رسید، زهیر بن قید به ایشان گفت که بهتر است حمله کنیم چرا که تعداد لشگر حر بسیار کمتر بود، اما امام حسین (ع) فرمودند که نمی‌خواهند آغازگر هیچ جنگی باشند. همچنین اگر حضرت امام علی (ع) در جنگ صفین عمروعاص را می‌کشت، هیچ‌وقت کربلایی به این صورت شکل نمی‌گرفت، اما ایشان از کشتن وی دست کشید. این مسائل به من نشان می‌دهد دین اسلام فضیلت محور است و نتیجه گرا نیست.
وی افزود: یکی از سخت‌ترین کار‌ها در حوزه رسانه مسئله نوشتن است؛ در این زمان ذهن انسان بسیار درگیر می‌شود و فرد نیاز به تمرکز بالایی دارد. متاسفانه در بیشتر مواقع نتیجه کار با ایده‌آل نویسنده همخوانی ندارد چرا که ذهنیت نویسنده برای ساخت یک مستند می‌تواند بسیار متفاوت با شرایط اصلی فضای فیلم‌برداری باشد.
او ادامه داد: آنچه من در دوران ساخت مستند آموختم آن بود که عراقی‌ها با وجود جنگ‌زدگی و درگیری‌های بسیار در کشورشان، اما بسیار صبور بودند و آرامش داشتند؛ آنها در مسائلی مانند رانندگی بسیار با صبر و حوصله رفتار می‌کردند و این من را به وجد می‌آورد.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری رادیو تلویزیونمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: مستند ساز نویسنده ساخت مستند
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۴۲۴۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بحران ادبیات داریم
مریم حسینیان با تأکید بر اینکه بحران ادبیات داریم، می‌گوید: مسئله نقد ادبی، کارگاه‌های ادبی و خاموش‌شدن چراغ جایزه‌های معتبر را از دلایلی می‌دانم که در فضای ادبی ما بحران، ایجاد کرده و این تقصیر مخاطب نیست.
این نویسنده در گفت‌وگو با ایسنا درباره مسئله مخاطب اظهار کرد: در واقع بحران ادبی است که سبب ریزش مخاطب می‌شود یا باعث می‌شود مخاطب سخت سراغ خواندن کارهای جدید برود؛ نباید همیشه توپ را در زمین مخاطب بیندازیم. به نظرم مخاطب خیلی باهوش است.
او با اشاره به تغییرات سیستم اطلاع‌رسانی و معرفی کتاب، گفت: زمانی رسانه‌های معتبری چون مجلات ادبی و مطبوعات و خبرگزاری‌ها که منابع محدود و مشخصی بودند به مخاطب برای انتخاب کتاب کمک می‌کردند و تکلیف مخاطب روشن بود؛ اما حالا هر کسی می‌تواند یک رسانه برای پیشنهاد کتاب باشد که این موضوع به سردرگمی مخاطب منجر می‌شود. همچنین با رشد ناشران خصوصی تعداد عنوان‌های کتاب افزایش پیدا کرده است و ما با دریایی از انواع کتاب‌ها با ژانرهای مختلف مواجه هستیم و نمی‌دانیم کدام را انتخاب کنیم.
حسینیان خاطرنشان کرد: در یک دهه گذشته کثرت کارگاه‌های آموزشی به ادبیات آسیب‌زده است؛ در واقع این موضوع باعث شده نویسندگان جدید با رزومه پروپیمان نداشته باشیم. از هر کارگاهی که در تهران یا شهرستان برگزار می‌شود، دو یا سه نفر کتاب منتشر می‌کنند، در واقع بحران ادبی دقیقاً اینجاست.
او ادامه داد: زمانی که برای انتشار کتاب سخت‌گیری خاصی وجود نداشته باشد و فردی که دوسه سال است شروع به نوشتن کرده با فیلتر کارگاهی که از آن بیرون‌آمده رمان یا مجموعه داستانی می‌نویسد و ناشران نیز کارشناسی سخت‌گیرانه‌ای در ادبیات داستانی نداشته باشند، این موضوع‌ها باعث می‌شود کتاب درجه یک مخصوصاً در ادبیات داستانی نداشته باشیم. در این سال‌ها عنوان‌های گردن‌کلفت نداشتیم.
این داستان‌نویس یادآور شد: در این سال‌ها بحث معرفی کتاب پررنگ بوده؛ اما بحث نقد ادبی کم‌رنگ شده است. مخصوصاً بعد از دوره کرونا و رشد فضای مجازی، هر کسی در صفحه خود کتابی را مطابق سلیقه شخصی‌اش معرفی می‌کند و معیارهایی که قبلاً برای معرفی کتاب وجود داشت، دیگر وجود ندارد. همچنین خاموش‌شدن چراغ جایزه‌های ادبی معتبر نیز در بحران ادبیات مؤثر بوده است؛ به‌هرحال کتاب‌ها از چند مسیر داوری عبور می‌کردند که همه این‌ها فروکش کرده است.
او با بیان اینکه باتوجه‌به قیمت بالا کتاب، کتاب کالای تجملی محسوب می‌شود، گفت: قبلاً مخاطب سه عنوان کتاب که اسمش را شنیده بود می‌خرید و شاید از دوتایش خوشش می‌آمد؛ اما حالا فیلتر مخاطب باتوجه‌به قیمت بالای کتاب، مقداری دقیق‌تر شده و می‌خواهد کتابی را بخرد که مطمئن باشد کتاب خوبی است. در سال‌های اخیر منابع کمک به مخاطب برای انتخاب کتاب، کمتر شده است و به همین دلیل ریزش مخاطب را داشتیم.
حسینیان خاطرنشان کرد: در طول چند سال گذشته عنوان‌های متعدد در ادبیات داستانی دارد منتشر می‌شود اما کتاب‌ها کم‌فروغ هستند. البته این موضوع به نسل‌های مختلف داستان‌نویسی نیز بر می‌گردد و قرار نیست یک جمعیت چند هزارنفره همه نویسنده باشند، از میان آنها شاید ۱۰ نویسنده ماندگار باقی بماند. الان ما با این مسئله مواجه هستیم که به نظرم بحران قابل تأملی است و نامش را بحران ادبیات می‌گذارم و همین باعث می‌شود احساس کنیم بحران مخاطب داریم.
او درباره اینکه گاه این‌طور برداشت می‌شود که نویسنده برای مخاطبان خاصی می‌نویسد و به مخاطب وسیع فکر نمی‌کند، جایگاه مخاطب نیز اظهار کرد: همان‌طور که ادبیات سطح‌بندی شده است، مخاطب نیز سطح‌بندی می‌شود. هر کتابی برای هر مخاطبی نوشته نمی‌شود. ما سبک‌های مختلف نوشتن داریم؛ مخاطبی که کتاب رئالیستی دوست دارد، کتاب رئالیسم جادویی و فانتزی دوست ندارد؛ زیرا مخاطب این اثر نیست. این موضوع نه به معنای پایین‌بودن سطح مخاطب است نه ضعیف‌بودن اثر.
نویسنده «بهار برایم کاموا بیاور» و «ما اینجا داریم می‌میریم» ادامه داد: گاه منِ مخاطب از ناداستان اطلاعی ندارم و زمانی که یک ناداستان می‌خوانم شاید درک درستی از آن نداشته باشم و بگویم کتاب بدی بود. یا ممکن است مخاطبِ ادبیات عامه‌پسند بودم و بعد کتابی از یک نویسنده صاحب‌نام بخوانم و ناگهان با جهانی مواجه شوم که تابه‌حال با آن مواجه نبودم. برخی از نویسنده‌ها سبک خاصی دارند و نمی‌شود گفت نویسنده به مخاطب توجه ندارد. شخصاً این را قبول ندارم و به نظرم در هر ژانر از نویسنده اثر قابل تأملی خلق کند، اثر حتماً خوانده می‌شود.
این داستان‌نویس خاطرنشان کرد: به‌شدت معتقدم اثر خوب هنوز هم سینه‌به‌سینه و از طریق خود مخاطب کشف می‌شود. اگر کار قابل‌تأمل باشد، فرق نمی‌کند از یک کارگاه ادبی بیرون بیاید یا اتاق شخصی یک نویسنده حرفه‌ای، خوانده می‌شود. گاه در کارگاه‌ها اثر شگفت‌انگیزی نوشته می‌شود که نشان می‌دهد نویسنده خوبی است؛ اما نویسنده حرفه‌ای هم داریم که کتاب چهارم و پنجمشان کم‌رمق و اثر ضعیفی است. اگر اثر ضعیف باشد مخاطب درک می‌کند. هر ژانر مخاطب خود را دارد و اگر خوب باشد، حتماً دیده می‌شود.
مریم حسینیان ارتباط خود با مخاطب را عالی می‌داند و با بیان اینکه صفحات مجازی‌اش کاملاً خصوصی است، گفت: در دوران کرونا دو کتاب «بانو گوزن» و «نئوهاوکینگ‌ها» منتشر کردم، دو کتاب با دو سبک متفاوت؛ خب دو سال است درگیر بیماری بودم و «نئوهاوکینگ‌ها» هم روایت این بیماری‌ام است و در این دو سال نمی‌توانستم در جلسه‌ای حضور فیزیکی داشته باشم و همه ارتباط‌هایم مجازی بود و ارتباط خوبی با مخاطبان خود گرفتم. من برای همه مخاطبانم احترام قائلم و جز نویسنده‌هایی هستم که پاسخ تمامی پیام‌ها را می‌دهم. واکنش مخاطبانم برایم مهم است. برایم مهم است که مخاطبانم درباره کتاب‌هایم چه نظری دارند و از جمع‌بندی نظرها استفاده کرده‌ام.
انتهای پیام
جاده کندوان یک طرفه شد